Hulpen die helpen. (Opleiding)

Deze bijscholing wordt georganiseerd door Akasha / Anne Muller Voor vragen kunt u direct contact opnemen met de organisator.
Voor deze bijscholing worden 35 theoriepunten toegekend aan KNHS instructeur licentiehouders op de overige kwalificatie.
De organisator is verantwoordelijk voor het aanleveren van de presentielijst voor de verwerking van de punten.

Hulpen die helpen paardrijden vriendelijker en duurzamer te maken. Paardrijden kan vriendelijker kijken, vriendelijker klinken en voor het paard wetenschappelijk bekeken vriendelijker zijn. Met briljant simpele handvatten geeft deze Akasha College studiedag je een compleet heldere kijk op wat er kan en waarom de ruiter en niet het paard het op moet lossen. Wanneer je het ziet, kun je het niet meer niet zien. Heb je ooit willen leren rijden op de zit?
Wil je minder been- en teugelhulpen gebruiken, hier is waar dit begint. Hulpen (ook wel genoemd, signalen, stimuli of ques) gebruiken we om een paard om gedrag te vragen.
Wanneer er in Equitation Science kringen wordt gesproken over ‘basic foundation training’ dan kennen we de stop, de go, de turn en de yield. Ofwel remmen, gáán (en blijven gaan), wenden en wijken.
Wanneer een trainer instructeur zegt ‘het mankeert aan de basis bij deze combinatie’ dan zitten één of meer van deze ‘knoppen’, bij wijze van spreken, niet goed op het paard. Het probleem met deze ‘wijze van spreken’ is dat mensen denken dat het paard iets fout doet. We geven toch al het liefst iets of iemand anders de schuld ergens van.
Blijft een instructeur roepen het páárd moet ‘meer dit of minder dat’ dan probeert de ruiter automatisch vat te krijgen op het paard. Meestal doet de ruiter zelf dan nog meer van hetzelfde. Gevolg is dat er te veel paarden zijn die niet meer stoppen op een lichte druk van een bit of alleen nog afwenden op de druk van een binnenteugel. Ook de paarden die ‘liever lui dan moe lijken’ zijn dat niet maar hebben gewoon geen idee wat de ruiter bedoeld met die repeterende beenhulpen en dat geschuif met de zit.
Het is natuurlijk niet zo dat we van het paard mogen verwachten dat hij zorgt dat wij synchroon kunnen meebewegen. Dat is de taak van de ruiter en instructeurs moeten alleen al daarom serieus op hun woorden gaan letten. Paarden trainen om er iets mee te doen kan veel vriendelijker wanneer we, in woord en daad, de verantwoording voor een gedragsverandering bij de ruiter leggen. Bewegingspatronen zijn vaak onbewust aangeleerd en kunnen door bewustwording, meer technisch inzicht en consequente coaching verbeteren. Akasha technieken en hulpen zijn ontwikkeld op basis van optimale klassieke mechanica én houden rekening met de welzijnsprincipes uit de leertheorie ofwel gedragsleer.
Nagenoeg alles wat een ruiter aan zichzelf veranderd zie je terug in positieve of negatieve reacties van het paard. Aanwijzingen voor het optimaliseren van een hulp kunnen zowel van biomechanische aard zijn: balans, gerichtheid, de plaats en de mate waarin een hulp wordt aangeboden.
Echter aanwijzingen kunnen ook gaan over de manier waarop: over shaping, timing-, over de duur - of het aantal keer en het moment dat een hulp herhaald wordt. Een paard leert nieuw gedrag niet van een signaal, hij snapt wat er bedoeld wordt wanneer het signaal ophoudt, ofwel wanneer de beloning (R+/R-) volgt. De hulpen zijn simpel, logisch, objectief waarneembaar (ook met state of the art technologie) en net zo eenvoudig aan kinderen als aan volwassenen uit te leggen.
Wanneer er in de toekomst apps met AI (Artificial Intelligence) ontwikkeld gaan worden dan wordt dat langs dezelfde klassieke mechanische maatstaven gedaan. Akasha technieken kunnen in alle disciplines en op elk niveau worden toegepast. De wetmatigheden van de werking van zwaartekracht x snelheid van verplaatsing en het synchroniseren van de drie dimensionale beweging van paard en ruiter liggen ten grondslag aan elke correcte methode.

Duur: 10.00 tot 17.00
Ochtend theorie, beeldende uitleg en interactieve oefeningen.
Middag praktijk: diverse combinaties, diverse niveaus

Docenten: Anne Muller en Mirjam Hakkesteegt